اسدالله حجازی؛ مهدی مزبانی
دوره 2، شماره 5 ، اسفند 1394، ، صفحه 63-81
چکیده
برآورد مقادیر معتبر ارتفاع و دبی حداکثر رواناب در مناطق خشک و نیمهخشک که فاقد دادهها و یا دادههای کم است، اهمیت بسیاری در مدیریت سیل دارد. یکی از روشهای برآورد مقدار ارتفاع رواناب، روش شمارهی منحنی (CN) مربوط به سازمان حفاظت خاک آمریکا (SCS) است. در این پژوهش حوضهی آبریز سراب درهشهر از نظر پتانسیل تولید رواناب و ...
بیشتر
برآورد مقادیر معتبر ارتفاع و دبی حداکثر رواناب در مناطق خشک و نیمهخشک که فاقد دادهها و یا دادههای کم است، اهمیت بسیاری در مدیریت سیل دارد. یکی از روشهای برآورد مقدار ارتفاع رواناب، روش شمارهی منحنی (CN) مربوط به سازمان حفاظت خاک آمریکا (SCS) است. در این پژوهش حوضهی آبریز سراب درهشهر از نظر پتانسیل تولید رواناب و دبی حداکثر و عوامل مؤثر بر آن مورد بررسی قرار گرفته است. برای برآورد ارتفاع رواناب و دبی حداکثر هر کدام از زیرحوضهها، از روش شمارهی منحنی استفاده شده است. ابتدا لایهها و اطلاعات مورد نیاز شامل لایهی کاربری اراضی، گروههای هیدرولوژیک خاک و حداکثر بارش 24 ساعته برای حوضه تهیه گردید؛ سپس مقادیرCN ، نفوذ (S)، ارتفاع رواناب (Q) و دبی حداکثر (Q max) برای کل حوضه و هرکدام از زیرحوضهها محاسبه گردید. در نهایت جهت شناخت پارامترهای مؤثر بر دبی حداکثر هر کدام از زیرحوضهها، از روش تحلیل عاملی براساس 19 پارامتر محاسبه به عمل آمد. نتایج نشان داد، از بین پارامترهای مورد استفاده در زیرحوضهها، دو پارامتر فیزیوگرافی (مساحت و تراکم زهکشی) تأثیر بیشتری در پتانسیل سیلخیزی حوضهی آبریز سراب دارند.
اسدالله حجازی؛ صغری اندریانی؛ فرهاد الماس پور؛ ابوالفضل مختاری اصل
دوره 2، شماره 3 ، شهریور 1394، ، صفحه 61-80
چکیده
چکیده سیل به عنوان مخربترین پدیده طبیعی در ایران، همه ساله تلفات جانی و خسارات مالی بسیاری در نقاط مختلف کشور به بار میآورد. هدف از تحقیق حاضر تعیین مناطق حساس به وقوع سیلاب در حوضه آبریز لیقوان چای میباشد. برای این منظور با توجه به عوامل مؤثر در وقوع سیل، لایههای اطلاعاتی منطقه اعم از شیب، فاصله از آبراهه، گروه هیدرولوژیکی ...
بیشتر
چکیده سیل به عنوان مخربترین پدیده طبیعی در ایران، همه ساله تلفات جانی و خسارات مالی بسیاری در نقاط مختلف کشور به بار میآورد. هدف از تحقیق حاضر تعیین مناطق حساس به وقوع سیلاب در حوضه آبریز لیقوان چای میباشد. برای این منظور با توجه به عوامل مؤثر در وقوع سیل، لایههای اطلاعاتی منطقه اعم از شیب، فاصله از آبراهه، گروه هیدرولوژیکی خاک، شماره منحنی، ارتفاع رواناب، لیتولوژی، کاربری و پوشش اراضی، تراکم آبراهه، ضریب گراویلیوس در هر یک از 23 زیرحوضه موجود با توجه به بررسی نقشهها، گزارشها، تصاویر ماهوارهای و بررسیهای میدانی تهیه گردید. تمامی لایههای اطلاعاتی با توجه به میزان تأثیرگذاری معیارهای مذکور و زیرمعیارهای آنها با نظر کارشناسی وزندهی گردید. جهت وزندهی به معیارها از روش سلسله مراتبی و برای وزندهی به زیرمعیارها، فازی سازی صورت گرفت. سپس با استفاده از روش تصمیمگیری چند معیاره و روش ترکیب خطی وزندار (WLC) پهنه بندی خطر وقوع سیل در پنج کلاس استخراج گردید. نتایج حاصله نشان میدهد که 28 درصد از مساحت کل حوضهدر کلاس خطر زیاد و خیلی زیاد واقع شده است و از لحاظ مکانی این پهنهها تقریباً در ورودی محدوده شهر تبریز قرار دارند. با توجه به این که هر سال به دلیل وقوع سیل در مناطق ورودی شهر تبریز آسیبها و خسارتهای جانی و مالی زیادی وارد میشود لازم است اقدامات اساسی در بالادست حوضه به ویژه در مناطق با پهنه سیلخیزی بالا صورت گیرد. این اقدامات را میتوان در راستای اجرای برنامههای مدیریت جامع حوضه آبریز، مدیریت ریسک سیل و آبخیزداری برنامهریزی نمود به گونهای که در دراز مدت علاوه بر بهبود وضعیت پوشش گیاهی در سطح حوضه، منجر به کاهش آسیبهای جانی و مالی وارده گردد.