بتول زینالی؛ احسان قلعه؛ شیوا صفری
چکیده
پوشش برف و یخ یک منبع حیاتی بوده و به تغییرات اقلیم بسیار حساس می‌باشد. اندازه‌گیری دقیق و منظم توزیع مکانی برف و یخ برای مدیریت منابع آبی ضروری می‌باشد. دراین پژوهش اقدام به استخراج سطح پوشش برف کوهستان سبلان با استفاده ازتصاویر ماهواره‌ای لندست ۵ برای سال ۲۰۰۰ و لندست ۸ برای سال ۲۰۲۰ با استفاده از طبقه‌بندی شی‌گرا و همچنین با ...
بیشتر
پوشش برف و یخ یک منبع حیاتی بوده و به تغییرات اقلیم بسیار حساس می‌باشد. اندازه‌گیری دقیق و منظم توزیع مکانی برف و یخ برای مدیریت منابع آبی ضروری می‌باشد. دراین پژوهش اقدام به استخراج سطح پوشش برف کوهستان سبلان با استفاده ازتصاویر ماهواره‌ای لندست ۵ برای سال ۲۰۰۰ و لندست ۸ برای سال ۲۰۲۰ با استفاده از طبقه‌بندی شی‌گرا و همچنین با استفاده از شاخص‌های طیفی NDSI و NDSINW شد. نتایج بررسی نقشه‌های طبقه‌بندی مستخرج از روش شی‌گرا نشان داد که مساحت تحت پوشش برف برای سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۲۰ به ترتیب ۲۵۰۰ و ۱۹۵۴ کیلومترمربع می‌باشد که ضریب کاپا و صحت کلی برای هر دو سال به ترتیب 99/0 و 99 درصد می‌باشد. سپس اقدام به استخراج مساحت تحت پوشش برف با استفاده از شاخص‌های طیفی NDSI و شاخص NDSINW شد. هر دو شاخص ذکر شده قادر به استخراج سطح پوشش برف با دقت نسبی مناسب در منطقه سرد و زمستانی هستند. ولی شاخص NDSI به دلیل اینکه تمایزی میان برف و آب قائل نمی‌شود مکن است نتایج متفاوتی در مناطقی با حضور عوارض آبی در ارتباط با استخراج مساحت تحت پوشش برف حاصل کند. درحالی‌که شاخص NDSINW با حذف پس‌زمینه عوارض آبی دقیق‌تر عمل می‌کند. در رابطه با تحقیق حاضر شاخص NDSI مقادیر مساحت تحت پوشش برف را ۲۶۱۰ و ۲۵۷۷ کیلومترمربع و شاخص NDSINW مقادیر ۲۵۷۷ و ۱۹۳۷ کیلومترمربع به ترتیب برای سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۲۰ استخراج کرده است که مساحت به دست آمده از شاخص NDSINW به مساحت استخراج‌شده به روش طبقه‌بندی شی‌گرا نزدیکتر می‌باشد.
