ژئومورفولوژی
شهناز علیزاده؛ مجتبی یمانی؛ محمدرضا ثروتی؛ منیژه قهرودی
چکیده
بی‌توجهی نسبت به فرسایش ساحلی موجب وقوع مخاطره می‌شود. این مخاطره به‌طور مستقیم و غیرمستقیم بر جوامع انسانی و تأسیسات ساحلی تأثیرگذار است. پژوهش‌های دیرینه‌شناسی مؤید افت‌وخیز تراز آبی دریای خزر در قالب ارقام متفاوتی تا چند ده متر است. سواحل دریای خزر دارای توپوگرافی و کاربری اراضی متفاوتی ازجمله اراضی پست مرتبط با مصب رودخانه‌ها، ...
بیشتر
بی‌توجهی نسبت به فرسایش ساحلی موجب وقوع مخاطره می‌شود. این مخاطره به‌طور مستقیم و غیرمستقیم بر جوامع انسانی و تأسیسات ساحلی تأثیرگذار است. پژوهش‌های دیرینه‌شناسی مؤید افت‌وخیز تراز آبی دریای خزر در قالب ارقام متفاوتی تا چند ده متر است. سواحل دریای خزر دارای توپوگرافی و کاربری اراضی متفاوتی ازجمله اراضی پست مرتبط با مصب رودخانه‌ها، خورها و یا پیشرفتگی‌های آب دریا در خشکی و سواحل نسبتاً بلندتر ماسه‌ای و شنی است. در این پژوهش با استفاده از تحلیل زمانی – مکانی تغییرات کاربری اراضی در طول 45 سال به تحلیل تغییرات ساحل ماسه‌ای و انطباق آن در ساحل موردمطالعه در قالب سلول‌های ساحلی پرداخته‌شده است. برای این منظور با استفاده از نرم‌افزارهای SAGA و ENVI داده‌های کاربری اراضی سالهای 1975 و 2020 و سپس با نرم‌افزار IDRISI تغییرات کاربری اراضی استخراج شدند. نتیجه پژوهش حاکی از آن است که 9 /68 کیلومتر از بازه ساحلی موردمطالعه، سواحل ناپایداری بوده‌اند که بیشترین نواحی ساحلی فرسایش از نوع انسانی (تغییرات کاربری اراضی) داشته‌اند، که شامل سلول‌های 10 و 3 میباشند. همچنین فرسایش سلول‌های ناپایدار 5، 6 و 1 از نوع فرسایش طبیعی (تغییرات ائوستاتیک دریا) و فرسایش سلول‌های ناپایدار 9 و 2 از نوع فرسایش طبیعی – انسانی میباشند. 24 کیلومتر باقیمانده بازه ساحلی موردمطالعه، سواحل پایداری بوده‌اند. در این میان، بیشترین بخش‌های ساحلی، فرسایش از نوع طبیعی (تغییرات ائوستاتیک دریا) داشته‌اند. این بخش‌ها عمدتاً دو سلول 7 و 8 را دربر می‌گیرند. همین‌طور سلول 4 نیز در گروه سواحل پایدار با فرسایش از نوع طبیعی – انسانی قرار می‌گیرد.
منیژه قهرودی؛ طاهر ولی پور؛ لقمان شیرزادی
دوره 5، شماره 16 ، آذر 1397، ، صفحه 43-59
چکیده
چکیده
یکی از عوامل مهم در پایداری توسعهی یک منطقه، فراهم بودن منابع آب کافی و مناسب برای مصارف مختلف می‌باشد که علاوه بر کمیت، وضع کیفی آن نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در شرایط اقلیم خشک و نیمه‌خشک کشور و کمبود منابع آب شیرین، حساسیت نسبت به کیفیت آب رودخانه‌ها و عوامل مؤثر بر آنها، ضروری است. در تحقیق حاضر از تصاویر ماهوارهای ...
بیشتر
چکیده
یکی از عوامل مهم در پایداری توسعهی یک منطقه، فراهم بودن منابع آب کافی و مناسب برای مصارف مختلف می‌باشد که علاوه بر کمیت، وضع کیفی آن نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در شرایط اقلیم خشک و نیمه‌خشک کشور و کمبود منابع آب شیرین، حساسیت نسبت به کیفیت آب رودخانه‌ها و عوامل مؤثر بر آنها، ضروری است. در تحقیق حاضر از تصاویر ماهوارهای مربوط به تصویر TM 13 اکتبر سال 1991 و تصویر ETM 15 اکتبر 2011 جهت آشکارسازی تغییرات کاربری و آمار مربوط به خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آب مربوط سالهای 1361 الی 1390 به ایستگاههای تفت، اسلامیه و فیضآباد استفاده شده است. در انجام تحقیق ابتدا از تصحیح هندسی برای رفع خطاها و انطباق دو تصویر استفاده شده است. سپس با استفاده از نمونههای آموزشی و روش حداکثر احتمال کاربری هر تصویر استخراج گردید. در مرحلهی بعد آمار خصوصیات فیزیکی و شیمیایی شامل آنیونها و کاتیونها، غلظت املاح محلول، هدایت الکتریکی و اسیدیتهی آب مربوط به ایستگاه مورد نظر در سال 1361تا1370 و 1371 تا 1390 تفکیک شد و معنیداری میانگین نمونهها سپس با استفاده از آزمون من ویتنی ارزیابی گردید. نتایج به دست آمده از کاربری اراضی نشان داد که کاربریهای غالب منطقهی مورد مطالعه در هر دو دورهی مراتع و زمینهای بایر میباشند. نتایج آزمون من ویتنی در عناصر مختلف و در سه ایستگاه مورد نظر نشان داد که تفاوت میان دو دوره سالهای 1361تا1370با سالهای 1370تا1390 در ایستگاه تفت تفاوت معنیداری که براساس آنها بین میانگین دو دورهی زمانی تفاوت در تمام پارمترهای کیفی آب وجود دارد. در ایستگاه اسلامیه این تفاوت در میزان آنیونها و نسبت سدیم قابل جذب وجود ندارد و در ایستگاه فیضآباد نسبت فوق برای تمام عناصر مورد نظر معنیدار نیست.
