آبخیزداری
کریم سلیمانی؛ سید حسین علوی؛ فاطمه شکریان؛ اسماعیل مختارپور
چکیده
در این مطالعه به بررسی روند تغییرات پارامترهای هیدرواقلیمی تالاب میانکاله با استفاده از آزمون من-کندال و شیب سن پرداخته شد. پارامترهای دما، بارش و تبخیر از ایستگاههای سینوپتیک دشتناز و هاشمآباد و همچنین دادههای دبی از ایستگاههای هیدرومتری خلیل محله، تازهآباد، باغو و وطنا استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون من-کندال ...
بیشتر
در این مطالعه به بررسی روند تغییرات پارامترهای هیدرواقلیمی تالاب میانکاله با استفاده از آزمون من-کندال و شیب سن پرداخته شد. پارامترهای دما، بارش و تبخیر از ایستگاههای سینوپتیک دشتناز و هاشمآباد و همچنین دادههای دبی از ایستگاههای هیدرومتری خلیل محله، تازهآباد، باغو و وطنا استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون من-کندال نشان داد که دما در ایستگاه دشت ناز در فصول بهار و تابستان با اطمینان 95% دارای روند معنیدار افزایشی و در فصل زمستان دارای روند معنیدار کاهشی است. همچنین در ایستگاه هاشمآباد در فصول بهار و پاییز دارای روند افزایشی با سطح اطمینان 95% است. بارش در ماههای آذر و بهمن در ایستگاه دشتناز با سطح اطمینان 95% به ترتیب دارای روند کاهشی و افزایشی است. بیشترین تغییرات روند در دبی نیز مربوط به ایستگاه وطنا میباشد که در مقیاس سالانه دارای روند کاهشی میباشد. تبخیر نیز در ایستگاه دشتناز در فصول پاییز و زمستان دارای روند کاهشی و در فصل بهار دارای روند افزایشی است. همچنین در ایستگاه هاشمآباد میزان تبخیر در فصل پاییز دارای روند کاهشی میباشد. نتایج حاصل از روش تخمینگر شیب سن نشان میدهد بارش در ایستگاه دشتناز در آذر ماه برابر با 983/2- و در مقیاس سالانه نیز مربوط به ایستگاه هاشمآباد با 283/6- میباشد. بیشترین شیب خط روند مثبت ماهانه در بین تمامی پارامترها مربوط به بارش مرداد ماه در ایستگاه دشتناز با مقدار 20/3 میباشد همچنین در مقیاس سالانه نیز بیشترین مقدار مربوط به تبخیر در ایستگاه هاشمآباد با مقدار 157/2 میباشد.
خدیجه حاجی؛ شهناز میرزایی؛ رئوف مصطفیزاده؛ حبیب نظرنژاد
دوره 4، شماره 13 ، اسفند 1396، ، صفحه 121-146
چکیده
چکیده
تحلیل تغییرات رژیم جریان و تداوم آن و تعیین عوامل مؤثر در بینظمیها از پیشنیازهای اصلی مدیریت و بهرهبرداری بهینه از رودخانهها به عنوان یکی از منابع اصلی آب مصرفی میباشند. در این پژوهش میزان تغییرات ماهانه حجم رواناب در 20 ایستگاه هیدرومتری واقع در استان گلستان در یک دورهی 38 ساله (۱۳۵۳-۱۳۹۱) با استفاده از شاخص تغییرات ...
بیشتر
چکیده
تحلیل تغییرات رژیم جریان و تداوم آن و تعیین عوامل مؤثر در بینظمیها از پیشنیازهای اصلی مدیریت و بهرهبرداری بهینه از رودخانهها به عنوان یکی از منابع اصلی آب مصرفی میباشند. در این پژوهش میزان تغییرات ماهانه حجم رواناب در 20 ایستگاه هیدرومتری واقع در استان گلستان در یک دورهی 38 ساله (۱۳۵۳-۱۳۹۱) با استفاده از شاخص تغییرات سالانه (ضریب تعدیل توزیع سالانه و شدت تمرکز) مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس دادههای ماهانه دبی در سالهای مختلف، حجم رواناب ماهانه و سالانهی ایستگاههای مورد مطالعه در طول دورهی آماری محاسبه گردید. همچنین روند شاخص تغییرات سالانه با استفاده از آزمون من-کندال مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که از نظر توزیع ماهانه، حداکثر مقادیر حجم رواناب ایستگاهها در فصل بهار و خصوصاً در ماه فروردین اتفاق افتاده است که با مقادیر بالای بارش بهاره و اثر آن در میزان آبدهی بالای رودخانهها در این فصل در ارتباط بوده است. همچنین، بیشترین مقادیر حجم رواناب در ایستگاههای آققلا، قزاقلی و بصیرآباد بهترتیب دارای متوسط حجم رواناب سالانه (9/33، 5/33 و 6/32 میلیون مترمکعب) میباشند. در حالیکه بیشترین یکنواختی در وقوع رواناب در ماههای سال مربوط به ایستگاههای نودهخاندوز، تمر، گالیکش و قلیتپه بهترتیب با مقادیر ضریب تعدیل توزیع سالانه برابر 19/0، 21/0، 23/0 و 24/0 درصد بوده است. کمترین شدت تمرکز رواناب نیز مربوط به ایستگاههای نودهخاندوز و تمر بهترتیب برابر با مقادیر 26/0 و 25/0 درصد میباشند، در صورتیکه ایستگاه رامیان (با مقدار شاخص 62/0 درصد) دارای بیشترین شدت تمرکز بوده است. نتایج حاکی از رابطهی مستقیم و معنیدار میان ضریب تعدیل توزیع سالانهی دبی و شاخص شدت تمرکز با ضریب همبستگی 60/0 میباشد. بنابراین بیشترین روند کاهشی و افزایشی در طول دورهی آماری با استفاده از آزمون من-کندال بهترتیب در ایستگاههای شیرآباد و نودهخاندوز در سطح معنیدار 05/0 مشاهده شدهاند.
وحید نورانی؛ نرگس آزاد؛ مهسا قاسم زاده؛ الناز شرقی
دوره 3، شماره 7 ، شهریور 1395، ، صفحه 141-159
چکیده
هدف از این مقاله تعیین روند و بررسی ارتباط سریهای زمانی بلندمدت تراز سطح آب دریاچهی ارومیه و دیگر پارامترهای هیدروکلیماتولوژیکی حوضهی شامل بارش، رواناب، دما و رطوبت نسبی، در مقیاسهای ماهانه، فصلی و سالانه با استفاده از آزمون من-کندال و تبدیل موجک گسسته است. آزمون من-کندال و من-کندال دنبالهای برای ترکیبهای مختلف ...
بیشتر
هدف از این مقاله تعیین روند و بررسی ارتباط سریهای زمانی بلندمدت تراز سطح آب دریاچهی ارومیه و دیگر پارامترهای هیدروکلیماتولوژیکی حوضهی شامل بارش، رواناب، دما و رطوبت نسبی، در مقیاسهای ماهانه، فصلی و سالانه با استفاده از آزمون من-کندال و تبدیل موجک گسسته است. آزمون من-کندال و من-کندال دنبالهای برای ترکیبهای مختلف زیر سریهای حاصل از تبدیل موجک گسسته، جهت تعیین زیر سری زمانی جزئی که مسئول اصلی تولید روند در سریهای زمانی است، مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد در سریهای زمانی پارامترهای هیدروکلیماتولوژیکی در مقیاس ماهانه، تناوب 8 ماهه اصلیترین تناوب در تولید روند است. بعلاوه نتایج حاکی از روند منفی قابلملاحظهای در مقیاسهای مختلف از سریهای زمانی سطح آب دریاچه و رواناب است و سریهای زمانی بارش، دما و رطوبت نسبی در حالت کلی روندهای چشمگیری نداشتهاند. از نتایج این تحقیق چنین برمیآید که در سالهای اخیر کاهش روند در سری زمانی رواناب نقش اساسی را در خشکی دریاچه ارومیه ایفا کرده است. همچنین براساس نتایج آزمون من-کندال دنبالهای، از سال 1377 به بعد، یک روند کاهشی قابل ملاحظهای در هر دو سری زمانی سطح آب و رواناب در مقیاس ماهانه دیده میشود. در نهایت روش تحلیل روند سن (Sen) به کار رفته، نتایج به دست آمده از روش آزمون من-کندال بر پایه موجک را تأیید کرد.